ΚΑΤΗΦΟΡΑ

Οταν παίρνω φόρα..φόρα κατηφόρα..
Πανικός..είπε, δεν είπε, έδωσε , δεν έδωσε, είδα, δεν είδα, παρέδωσε, δεν παρέδωσε..ποιός παρέδωσε, ποιός δεν παρέδωσε..
Ολοι μαζί..παραδοθήκατε..στην εξουσία..και στην ευφορία που δίνει η αίσθηση της δύναμής της..και στον αποκλεισμό που επιφέρει..τον αποκλεισμό από την επαφή με τον κόσμο, με την πραγματικότητα που κυλάει δίπλα σου, με τους ανθρώπους που υπάρχουν και ζούν έξω και πέρα από σας , και ,απ’όπου προήλθατε όλοι, αλλά οι λωτοί της απόλαυσης επιφέρουν λήθη..είναι γνωστό..
Και νομίζετε ότι όλα κυλούν γύρω από σας και τα κάθε είδους συμφέροντά σας, ότι είστε το κέντρο του κόσμου και ότι παράλληλα ελέγχετε τους πάντες και τα πάντα κι όλοι βλέπουν κι ακούν αυτά που θέλετε εσείς, και ότι, όλα μπορείτε να τα ποδηγετήσετε και να τα κατευθύνετε πρός όποια κατεύθυνση και προς όποια απόκρυψη επιθυμείτε..
Το χειρότερο ναρκωτικό είναι η εξουσία.. Το πιό ακριβοπληρωμένο σε ζωές και σε ψυχές και που κανένας επαναστάτης ποτέ δεν θέλησε να συμβουλέψει γιατρό για την απεξάρτηση απ’αυτό..γιατί το φάρμακο το παρέχει η ίδια η εξουσία..μεταβιβάζει μικρά μικρά κομματάκια και σ’αυτούς που ξεκινούν εναντίον της κι έτσι στο τέλος όλοι βρίσκονται χρεωμένοι απέναντί της..το ίδιο σχέδιο χρησιμοποιεί και η μαφία, παραδείγματος χάριν, και με μεγάλη επιτυχία..
Κάποτε είχα διαβάσει κάτι πολύ επιτυχημένο:
Είναι άσχημη στιγμή όταν καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις να ξεπουλήσεις τίποτα άλλο..ακόμα πιό άσχημη στιγμή όμως, είναι, όταν θέλεις να ξεπουλήσεις, αλλά δεν σου έχει μείνει τίποτα άλλο πιά για να ξεπουλήσεις..
Και όλοι , μα όλοι , ξεχνούν την βασική αρχή.. Ότι όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος. Ξεχνιούνται στην μέθη και νομίζουν ότι θα είναι πάντα στην κορυφή..ότι θα μπορούν να ελέγχουν πάντα, τα πάντα με την ίδια ένταση και με το ίδιο αποτέλεσμα..όμως κι αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι.. Πρέπει να το ξεχάσουν..για να αρχίσει η κάθοδος..άλλοτε με συντριβή, άλλοτε με τραγωδία, άλλοτε με κωμωδία.. Και για να είναι έκπληκτοι όταν θα συμβεί..γιατί δεν πρέπει να προλάβουν να σκεφτούν ότι το αντίτιμο ήταν πολύ υψηλό..άν θα μπορούν να το σκεφτούν πλέον, χωρίς ψυχή ..


Τι άσχημα αποφορά είταν αυτή που αναδύθηκε όλο το βράδυ προχτές ..αναρωτιέμαι αν μπορούσε να αναπνεύσει κανείς σήμερα.. Ολες αυτές τις τελευταίες μέρες σέρνονταν μιά αχλύ με μυρωδιά, όπως όταν περνάς με τ’αυτοκίνητο από κάτι παλιά βυρσοδεψεία ή βουστάσια...αλλά αυτή η κορύφωση χτές βράδυ..ποιός μπόρεσε να αντέξει..φαντάζομαι πολλοί..γιατί κανένας μας δεν περίμενε τον τριανταφυλλόπουλο ( καλά έκανε βέβαια, αλλά, να, έχουμε γίνει καχύποπτοι) να μας τα πεί.. Γιατί όλοι , θέλω να πιστεύω, ότι αισθανόμαστε..ότι ξέρουμε..αλλά όπως αυτοί οι καημένοι δημοσιογράφοι του Θέματος, που τους βλέπεις και τους λυπάσαι..γιατί τους δίνεις και την δικαιολογία..κρίμα οι άνθρωποι, σκέφτονται το μεροκάματατο..έτσι λοιπόν σέρνουμε τη ζωή και επιτρέπουμε στον κάθε μηδενικό να αναδεικνύεται σε γκουβέρνο..και να είναι..
Εντάξει..συμβιβαζόμαστε..αλλά κάπου τραβάς και μιά γραμμή..γιατί υπάρχει μια ιστορία, υπάρχει ένα παρελθόν και θάπρεπε τουλάχιστον αυτό να το σεβόμαστε..και σύμφωνα μ’αυτό..κάποιος, κάποιοι θάπρεπε να ξεσηκωθούν σήμερα, αυτή τη στιγμή..όχι άλλο..κάρβουνο..τέλος ..σήμερα..
Αλλά ονειροβατώ πάλι..
Παιχνίδια εξουσίας, λοιπόν...
Τόχασες, θέμο μου, την έχασες την μπάλα τελείως..αφού σε έχουν δέσει και με εκατομυριάκια..δηλαδή, κάτι που να μπορούν να σου προσάψουν..λεφτά, γυναίκα, ναρκωτικά..αυτές είναι οι τρείς πιό γνωστές παγίδες για να σε έχουν στο άρμα δεμένο και για να μπορούν, ανα πάσα στιγμή, να σε ρίξουν..όπως τις μπανάνες απ’τις μπανανιές.. δεν πρόσεξες..την πάτησες σαν τον πρώτο ερασιτέχνη..και δεν εκμεταλεύτηκες και την έξοδο κινδύνου "μάκης "που είχες την διαίσθηση και όχι την προνοητικότητα, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, να βάλεις δίπλα σου..
Σε είχα δεί..είχε αλλάξει η φάτσα σου κι ο αέρας που σε περιτριγύριζε πιά..είχε χαθεί η ανεμελιά..είχε χαθεί το παιχνίδι..το σπίρτο..τα μάτια σου κοιτούσαν τα μπούτια και τα βυζιά που έβαζες κατά κόρο δίπλα σου, όχι με την παλιά ματιά..αλλιώς κοιτάζει ο ανατρεπτικός και αλλιώς ο κατέχων και ακόμα διψασμένος για περισσότερο ..κι άλλη δύναμη..μεθούσες..κι είχες το βλέμμα το ηλίθιο μεθυσμένο.. Kαι τώρα, φοβάσαι..κι άλλοτε μπορεί να φοβόσουνα αλλά τότε έπαιζες..τώρα δεν παίζεις..σε παίζουν..κι εσύ φοβάσαι ότι θα τα χάσεις όλα..και δεν θέλεις..δεν αντέχεις να τα παίξεις όλα για όλα πια..Κι αν τυχόν και διασωθείς απ’αυτό τώρα, οι απώλειές σου θα είναι τέτοιες και τόσες, που θα διαμορφωθεί αλλιώς και η φάτσα σου..που ήδη έχει προδιάθεση..θα γεράσεις άσχημα..και θα αναδίνεις αποφορά γλίτσας..
Μη βαυκαλίζεσαι..θα σε ρίξουν ..είν’η ώρα σου..η εξουσία δεν συγχωρεί τίποτα, ποτέ..μη νομίζεις ότι επειδή υποχρέωσες τους υπαλλήλους σου να βγούν και να γίνονται γελοίοι τώρα, θα στο συγχωρέσουν κι αυτοί..έπρεπε να κρατηθείς σε άλλο επίπεδο θέμο..λάθη. Ο μάκης σήμερα κέρδισε στη ζωή του..και στον εαυτό του..γιατί? Γιατί δεν ξέχασε να είναι ανατρεπτικός..και πότε πρέπει να είναι ανατρεπτικός..του έδωσες την ευκαιρία να το θυμηθεί, να το ασκήσει και να ανοίξει δρόμο για τον εαυτό του.. Γιατί βέβαια, και γι’αυτό, είμαστε καχύποπτοι απέναντι σε όλους, η τηλεόραση, οι εφημερίδες και γενικά τα μέσα, υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα δικά σας συμφέροντα και τις επιδιώξεις. Εχετε πετυχει μεγάλη επιτυχία. Εμείς υπάρχουμε για σας, όχι εσείς για μας. Οπως θάπρεπε. Δεν υπηρετείτε εσείς τον κόσμο. Ο κόσμος υπάρχει για να εξυπηρετεί εσάς. Για να έχετε τηλεθέαση ή μη, για να
εξασφαλίζετε το ψωμάκι σας, για να παίζετε τα παιχνίδια σας..και μείς να παίζουμε τον ρόλο του βωβού παρατηρητή. Εμείς υπάρχουμε για να συνεχίζετε εσείς να κυριαρχείτε μέχρι τελικής πτώσης. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και το κακό συναπάντημα. ΄¨Το ρουφιανότσουρμο...¨
Αλλά, καλά να πάθουμε, εσείς μας αξίζετε, ας σας λουστούμε..δεν πα να γίνεται κοσμογονία, η καθημερινότητα και η βολή υπερτερούν όλων και τίποτα δεν μας κουνάει από κει..όλοι θέλουν να αποκτήσουν την δύναμη του ζαχόπουλου χωρίς να σκέφτονται την βουτιά στο κενό.. Εμείς γεννάμε και ανεχόμαστε την μετριότητα, την βλακεία, την αλητεία, τον καθωπρεπισμό, την υποκρισία, την υποταγή, εμείς δεχόμαστε να μας κυβερνάει ο κάθε λωποδύτης, να κλέβει, να αρπάζει, να τρώει και να πίνει στην υγειά του κορόιδου και να είναι και υπερόπτης από πάνω, εμείς δεχόμαστε να μασάμε ότι σάπιο και να μας σερβίρουν και να μην αντιδράμε σε τίποτα.
Ούτε στην βρώμα και στην αποφορά που αναδίνουν και τα πιό πρόσφατα γεγονότα και μεις στεκόμαστε εκεί, κλινικά νεκροί, ανάπηροι, περιμένοντας να αποσυντεθούν μπροστά στα μάτια μας μέσα στην ίδια τους τη σαπίλα μάλλον, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται..ο πιό ψυχρός λαός της ευρώπης δεν θα είχε ανεχθεί ουτε το ένα δέκατο απ’όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας.. Τι παράδειγμα και τι πρότυπο να δώσουμε στους νέους ανθρώπους και γιατί να μην είναι όχι οργισμένοι, έξαλλοι..όχι ίμο, όχι τρέντυ, θά ‘πρεπε μας πάρουν με τις πέτρες,να μας κρεμάσουν κουδούνια, όχι να κάψουν μόνο, γιατί ως και την φωτιά την χρησιμοποιούν οι έμποροι και το κεφάλαιο για τα σχέδιά τους..δεν έχουν όριο αυτοί..δεν σταματάν μπροστά σε τίποτα.. Γιατί να σταματήσει ένας νέος άνθρωπος..που δεν έχει να χάσει τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες που του κληρονομήσαμε.. Αλλά, να, του κληροδοτήσαμε και την υποταγή..και το δήθεν..η επαναστατικότητα σήμερα έχει όνομα μόδας..πιό επαναστατημένος είναι ένας σχεδιαστής μόδας, παρά οι νέοι άνθρωποι στην ελλάδα σήμερα..ούτε ιδέες, ούτε ιδανικά, ούτε όνειρα..ποιός να τους τα μάθει, ποιός να τους τα περάσει, ποιός να γίνει υπόδειγμα με τη ζωή του.. Οι ιδεολόγοι είναι κάποιοι αποτυχημένοι γραφικοί. Δεν οδηγούν μερσεντές, δεν έχουν σπίτι με πισίνα, δεν φορούν ρούχα design, ποιός είναι ο Λουντέμης, ποιός ο Βάρναλης, ποιός ο Καβάφης ( αυτός πιθανόν ως γκέι να είναι πιό γνωστός, ως προς αυτό βέβαια) , ποιός ο Ρεμπώ και ποιός Αρτώ, ποιός Σικελιανός και ποιός Τίτος Πατρίκιος.. Τέλος..μπορεί να λέω, να λέω, να λέω..ξέρετε που καταλήγω κι εγώ?
Μακάρι να είχα τόσα φράγκα που να μη χρειαζόταν να πάρω κανένα σας και τίποτα στα σοβαρά, να φτιάξω ένα σπιτάκι όπως το θέλω, στο δάσος, να βγαίνει και στη θάλασσα, να ανεβαίνω στο άλογο το πρωί και να ξεχνάω ότι υπάρχουν όλα αυτά, να έρθω σε επαφή με αληθινά, καθαρά και όμορφα πράγματα..
Αλλά, αυτή είναι η κατάντια..Σ’αυτή την κοινωνία φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να αγοράσουμε τα όνειρά μας..


16 Ιανουάριος 2008 3:47 πμ