Σχολιάστε μας. Είναι το μόνο που έχουμε ανάγκη για να σταματήσουμε να γράφουμε!

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007

Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει αρκεί να μην καταπιέζει τον εαυτό του

Ξεκινώντας, πρέπει να πω ότι η αφορμή για αυτήν την ανάρτηση είναι ένα περιστατικό που συνέβη σε ένα φίλο μου πρόσφατα και με προβλημάτισε. Από πού ξεκινάει η ελευθέρια του καθενός μας και πού φυσικά τελειώνει. Η βασική διαφωνία που είχα με το φίλο μου, ήταν στο αν και για ποιούς λόγους έχει δικαίωμα κάποιος να σου λέει την άποψή του για την ζωή σου. Λίγο πιο αναλυτικά, ο φίλος μου υποστηρίζει (τουλάχιστον μέχρι το περιστατικό αυτό) ότι δεν είναι σωστό να επεμβαίνει στη ζωή των γύρω του, ούτε καν να εκφράζει την αντίθεση του σε πράγματα που τον ενοχλούν, σε αντίθεση με έμενα, που υποστηρίζω ότι απλά ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, αρκεί να μην καταπιέζει τον εαυτό του. Βέβαια, η στάση του φίλου μου είναι πολύ πιο ανοιχτή και σαν αποτέλεσμα τον έχει οδηγήσει στο να έχει περισσότερους φίλους από εμένα. Βασικά, για να λέω την απόλυτη αλήθεια, πρακτικά τη στάση που είχε ή έχει ακόμα, εγώ τη νιώθω σαν εμπιστοσύνη. 'Ο,τι και να γίνει, θα έχω έναν άνθρωπο να με βοηθήσει στη δύσκολη, άσχετα με το τι έχει γίνει, αλλά πρακτικά από την άλλη, αυτή η θεωρία τον έχει οδηγήσει σε διάφορα μπερδέματα και μπλεξίματα για τα οποία πολλές φορές δε φταίει καν. Μετά από μια μεγάλη συζήτηση που είχα μαζί του, βρέθηκα σε σημείο να λέω μήπως πρέπει να αναθεωρήσω και εγώ τις απόψεις μου στο θέμα "μέχρι πού πρέπει να αφήνεις ελεύθερο τον άλλον", οπότε σας θέτω εσάς το ερώτημα και περιμένω τα σχόλιά σας: ''Από πού έως πού φτάνει η ελευθερία κάποιου και είναι σωστό να επηρεάσει τη ζωή κάποιου άλλου με μια άποψη του. ''

2 σχόλια:

3x3 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
3x3 είπε...

Θυμάμαι την πρώτη μέρα στην 4η δημοτικού η δασκάλα είχε πει, η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου. Δεν ξέρω αν το πιστεύω, δεν ξέρω αν πιστεύω ότι υπάρχει ελευθερία, ίσως απλώς είναι το όνομα μιας διαδρομής. Ξέρω μόνο ότι η ζωή μου, χωρίς τις παρεμβάσεις τον φίλων μου θα είχε στη λίστα των σφαλμάτων μου πολύ περισσότερες επαναλήψεις του ίδιου λάθους. Και όπως έλεγε κι εκείνο το συνθηματάκι, γραμμένο πάνω σε μια ντουλάπα, «Υπάρχουν τόσα λάθη για να κάνεις. Γιατί να επαναλαμβάνεις το ίδιο;» Ένα λάθος που σίγουρα δεν ξανακάνω, είναι να διερευνώ τα όρια της ανοχής μου σωπαίνοντας, αντί να ανταλλάσω απόψεις.