Σχολιάστε μας. Είναι το μόνο που έχουμε ανάγκη για να σταματήσουμε να γράφουμε!

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

Τις ημερες εκεινες εκαναν συναξη μυστικη τα παιδια και λαβανε την αποφαση,
επειδη τα κακα μαντατα πληθαιναν στην πρωτευουσα, να βγουν εξω σε πλατειες με
το μονο πραγμα που τους ειχε απομεινει : μια παλαμη τοπο κατω απο τ' ανοιχτο
πουκαμισο, με τις μαυρες τριχες και το σταυρουδακι του ηλιου. Οπου ειχε κρατος
η Ανοιξη.

Και επειδη σιμωνε η μερα που το Γενος ειχε συνηθιο να γιορταζει τον αλλο
Σηκωμο, τη μερα παλι εκεινη ορισανε για την Εξοδο. Και νωρις εβγηκανε
καταμπροστα στον ηλιο, με πανου ως κατου απλωμενη την αφοβια σα σημαια, οι
νεοι με τα πρησμενα ποδια που τους ελεγαν αλητες. Και ακολουθουσανε αντρες
πολλοι, και γυναικες, και λαβωμενοι με τον επιδεσμο και τα δεκανικια. Οπου εβλεπες
αξαφνα στην οψη τους τοσες χαρακιες, που 'λεγες ειχανε περασει μερες πολλες μεσα
σε λιγην ωρα.

Τετοιας λογης αποκοτιες, ωστοσο, μαθαινοντες οι Αλλοι, σφοδρα ταραχτηκαν.
Και τρεις φορες με το ματι αναμετρωντας το εχει τους, λαβανε την αποφαση να βγουν
εξω σε δρομους και σε πλατειες, με το μονο πραγμα που τους ειχε απομεινει: μια
πηχη φωτια κατω απ' τα σιδερα, με τις μαυρες κανες και τα δοντια του ηλιου. Οπου
μητε κλωνος μητε ανθος, δακρυο ποτε δεν εβγαλαν. Και χτυπουσανε οπου να 'ναι,
σφαλωντας τα βλεφαρα με απογνωση. Και η Ανοιξη ολοενα τους κυριευε. Σαν να μην
ητανε αλλος δρομος πανω σ' ολακερη τη γη, για να περασει η Ανοιξη παρα μοναχα
αυτος, και να τον ειχαν παρει αμιλητοι, κοιταζοντας πολυ μακρια, περ' απ' την ακρη
της απελπισιας, τη Γαληνη που εμελλαν να γινουν, οι νεοι με τα πρησμενα ποδια που
τους ελεγαν αλητες, και οι αντρες, και οι γυναικες, και οι λαβωμενοι με τον επιδεσμο
και τα δεκανικια.

Και περασανε μερες πολλες μεσα σε λιγην ωρα. Και θερισανε πληθος τα θηρια,
και αλλους εμαζωξαν. Και την αλλη μερα εστησανε στον τοιχο τριαντα.




ς'

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ηλιε νοητε * και μυρσινη συ δοξαστικη
μη παρακαλω σας μη * λησμοναται τη χωρα μου!

Οι Ερινύες κυνηγάν τον δολοφόνο του Αλέξη..


και όλους τους δολοφόνους..και μάλιστα τέτοιου είδους δολοφόνους. Αυτό να πείτε στον δικηγόρο του, κι ότι δεν μπορεί να τον σώσει απ'αυτές ότι και να κάνει, ότι μέσα κι αν βάλει, ό,τι ποταπό άλλο κι αν μηχανευτεί το πανούργο του μυαλό..πάρτε κι ένα απόσπασμα απ'τον ποιητή του ήλιου, τον ποιητή του Αιγαίου, του φωτός..εσείς εκπρόσωποι του σκότους, γιατί μπορεί η δική μας η φωνή να μη διαπερνάει τις πανοπλίες σας, αλλά είμαι σίγουρη ότι αυτή πονάει:
Κείνοι που πράξαν το κακό - γιατί τους είχε πάρει
τα μάτια η θλίψη - πήγαιναν τρικλίζοντας,
γιατί τους είχε πάρει,
τη θλίψη ο τρόμος, χάνονταν μέσα στο μαύρο σύγνεφο...
Πίσω! και πιαχωρίς φτερά στο μέτωπο.
Πίσω! και πια χωρίς καρφιά στα πόδια,
χωρίς τέρατα σίδερα και κουτουλιές φωτιάς!
Eκεί που γδύν' η θάλασσα τ΄αμπέλια και τα ηφαίστεια
στους κάμπους της πατρίδας πάλι και με το φεγγάρι αλέτρι,
στα βράχια της πατρίδας πάλι και με το μαντολίνο Ζάλογγο!
Πίσω! Στα μέρη όπου λαγωνικά τα δάχτυλα
μυρίζοντας τη σάρκα κι όπου η τρικυμία βαστά
όσο ένα γιασεμί λευκό στο θέρος της γυναίκας!

Kείνοι που επράξαν το κακό - τους πήρε μαύρο σύγνεφο.
Ζωή δεν είχαν πίσω τους, μ' έλατα και με κρύα νερά,
μ' αρνί, κρασί και ντουφεκιά, βέργα και κληματόσταυρο,
παπού δεν είχαν από δρυ κι από οργισμένο άνεμο,
στο καραούλι δεκαοχτώ μερόνυχτα
με πικραμένα μάτια.
Τους πήρε μαύρο σύγνεφο - δεν είχαν πίσω τους αυτοί
θειο μπουρλοτιέρη, πατέρα γεμιτζή,
μάνα που νάχει σφάξει με τα χέρια της,
ή μάνα μάνας που με βυζί γυμνό
χορεύοντας νάχει δοθεί στη λευτεριά του Χάρου!

Kείνοι που επράξαν το κακό - τους πήρε μαύρο σύγνεφο,
μα κείνος που τ' αντίκρυσε στους δρόμους τ' ουρανού
ανεβαίνει τώρα μοναχός και ολόλαμπρος...



τι να πείς μετά απ'αυτό? ντρέπομαι να προσθέσω το παραμικρό..

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

ΤVXS.gr (BETA) - Φωτογραφίες από τη σημερινή πορεία

Οι διαδηλώσεις είναι η αρχή, όλοι κατανόησαν την οργή της κοινωνίας έναντι της ολιγαρχικής οικογενειοκρατίας που δυναστεύει τη χώρα και έχει βυθίσει στη φτώχεια και την αμάθεια μεγάλες κοινωνικές ομάδες. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε κανέναν θεσμό γιατί οι άνθρωποι της εξουσίας είναι τόσο προκλητικά ανεπαρκείς και ιδιοτελείς που μας ανάγκασαν να δούμε τη πραγματικότητα πιο σοβαρά και να συνειδητοποιήσουμε το χάος που επικρατεί στη χώρα. Αλλά τι ακολουθεί? υπάρχει δημιουργική διέξοδος? ποιός ή ποιές δυνάμεις μπορούν να επενδύσουνστην ριζοσπαστικοποίηση του λαού και να οδηγήσουν τη χώρα σε μια μεταπολίτευση για μια δημοκρατική διακυβέρνηση?
ΤVXS.gr (BETA) - Φωτογραφίες από τη σημερινή πορεία
Blogged with the Flock Browser

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

who let the dogs out?




???????????????????????????????????????

WHO LET THE DOGS OUT?

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

επήλθε θάνατος ημεδαπού ανήλικου..

επήλθε θάνατος ανήλικου ημεδαπού’

Αυτή ήταν η ανακοίνωση της ελληνικής αστυνομίας σήμερα το βράδυ..και για τον οποίο θάνατο εξέφρασε την ‘βαθύτατη οδύνη’ του ο υπουργός..

Εκείνο που ήθελα πραγματικά να βάλω τίτλο όμως ήταν ..κάφτε τα όλα.. αλλά ξέρετε ..θα κατηγορηθούμε ότι υποκινούμε εγκληματικές ενέργειες..εμείς.. γιατί αυτοί με την νοοτροπία που επιβάλλουν και με την εκπαίδευση που κάνουν στους ανθρώπους τους, δεν υποκινούν σε εγκληματικές ενέργειες.. τυχαία πάλι έγινε κι αυτό..στην αρχή είπαν συνέβη από εξοστρακισμό το συμβάν..μετά κατάλαβαν ότι χειρότερα θα τα κάνουν..και τώρα..θα διενεργηθούν ανακρίσεις και θα βρεθούν οι υπαίτιοι.. γνωρίζουμε.. όλοι γνωρίζουμε ..αλλά δεν κουνιόμαστε.. κι ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα – και πάντα θα υπάρχουν νέοι άνθρωποι που δεν θα δέχονται να σκύψουν το κεφάλι από τόσο νωρίς- που δεν θα μπορούν να το μασήσουν όλο αυτό που εμείς καταπίνουμε αμάσητο..που θα τα παίρνουν στο κρανίο κάποια όμορφη βραδιά του χειμώνα, γύρω απ’την πλατεία μαζεμένοι..

Κι ενώ γύρω τους οι βιτρίνες θα είναι φορτωμένες ‘αγαθά’ και ψεύτικες υποσχέσεις για κάποιες παραμυθένιες γιορτές που μόνο στα περιοδικά και στη τηλεόραση τις ζούν κάποιοι ‘τυχεροί’ και άρρηκτα συνδεδεμένοι με τα συμφέροντα των κέντρων εξουσίας..

Κι ενώ ο υπόλοιπος κόσμος βασανίζεται μέσα σε μια καθημερινότητα που έχει ξεχάσει το γέλιο και την ανατροπή, που δεν προσφέρει καμμία έκπληξη, που έχει απομακρύνει και τα πιο φτηνά όνειρα..

Που θέλει να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν καν όνειρα..

Που θέλει όλα κι όλα μας τα όνειρα να είναι αυτά που μας σερβίρουν αυτοί με τα πρότυπά τους.. τα αποστειρωμένα χαμόγελα και τα γυαλιστερά αποκτήματα..

Και δεν ενδιαφέρει καθόλου αν η ψυχούλα μας έχει συρρικνωθεί και έχει μαραζώσει μπροστά στη τηλεόραση και στην στέρηση..

Ναι , φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν θέλουν να το πάθουν αυτό, που πρέπει να βάλουν μια φωτιά, να χορέψουν γύρω της, για να κερδίσουν το πνεύμα τους και τα πνεύματα της ζωής, του έρωτα, του γέλιου και της εξέγερσης..

Γιατί πρέπει να τα κάνουν..

Γιατί αν δεν το κάνουν δεν θα είναι νέοι..δεν θα είναι άνθρωποι, αλλά φαντάσματα..

Θα είναι νικημένοι πριν καν πολεμήσουν..

Και βέβαια, το τίμημα είναι ο θάνατος..

Πάντα έτσι ήταν..πάντα κάποιοι σκοτώνονται στη μάχη..

Η εξουσία είναι πάντα συμβεβλημένη με τον θάνατο..φανερά ή όχι..

Μετά από πολλά χρόνια μακρυά απ’την αθήνα, από επιλογή, σήμερα το βράδυ, πόσο θα ήθελα να βρεθώ ξανά στα γνωστά μονοπάτια..να δώ την πλατεία ξανά ..να είμαι εκεί..να κλάψω το φίλο ..να γιορτάσω τη ζωή..αυτό το παλληκάρι, να πείτε στους ανθρώπους που το αγαπούν, ότι απόψε το βράδυ θα γίνει αθάνατο..γιατί έχει φίλους που θα το κλάψουν χορεύοντας γύρω απ’τις φωτιές της εξέγερσης, της ίδιας της ζωής..

Και θα ζήσει χίλιες ζωές..